overshoot.nl

 
Een vliegtuig heeft iets fascinerends. Die enorme kracht gecombineerd met de prachtige vormen.  Bovendien is het een topprestatie 
van technisch vernuft.   Dus zeker de moeite waard  om te worden gefotografeerd  en ook uit historisch oogpunt: omdat de techniek steeds voortschrijdt, heeft ‘n bepaald type niet het eeuwige leven   en vertegenwoordigt het aldus tevens een bepaalde tijds-spanne. 
Eén van mijn hobby’s is daarom het fotograferen van militaire vliegtuigen geworden.   (Het werden alleen ‘militaire’,   zeker niet in de 
laatste plaats omdat vlb. Soesterberg in de buurt lag). 
In 1966 ben ik daarmee begonnen.  Achteraf gezien dus toch nog te laat want het interessantste vind je altijd díe vliegtuigen, die je 
net niet hebt kunnen ‘platen’, omdat ze uit actieve dienst genomen zijn. 
In die beginperiode  behoorde ik best  tot de ‘fanatiekelingen’,  maar later ga je meer relativeren  en nu fotografeer ik af en toe nog 
maar (omdat het natuurlijk erg leuk is om te doen). 
De interesse is er altijd al geweest, want als kind ging ik al vaak naar vlb. Soesterberg, waar ik heel wat indrukwekkends ‘voorbij’ heb 
zien komen (“Seahawks” [M.L.D.], “Canucks” [van de Belgen], “Javalins” [op rotation], F-86K “Sabres” en “Hunters”..). Deze vliegtuigen 
kende ik voordien slechts uit de boekjes. 
Het was in die tijd (jaren zestig van de vorige eeuw) helaas nog VERBODEN TE FOTOGRAFEREN, zoals dat toen gold voor zowel de militaire 
                                                                                                  vliegtuigen als natuurlijk ook  de infra-structuur van ‘n vliegbasis. Als 
                                                                                                  je destijds een operationele, militaire kist wilde fotograferen, moest 
                                                                                                  je wel oppassen, dat je niet werd  ‘gesnaaid’ en opgepakt door de  L.B.
                                                                                                  (Hier zijn ook wel spannende verhalen over te vertellen). 
                                                                                                  Gelukkig  ontstond er langzaam  wel meer begrip voor de vliegtuiglief-
                                                                                                  hebber. Aanvankelijk werd het ‘oogluikend’ toegestaan, maar uiteinde-
                                                                                                  lijk werd het fotograferen vanaf de z.g. spottersplekjes, getolereerd. 
                                                                                                  Zo rond 1970 begonnen mijn foto’s pas van een aanvaardbare kwaliteit 
                                                                                                  te worden (al doende leert men).  In die tijd moest je met veel dingen 
                                                                                                  rekening houden, als je een ‘plaat’ nam.   De sluitersnelheid en ook het 
                                                                                                  diafragma, welke  samenhingen  met de  lichtgevoeligheid  van de film, 
                                                                                                  maar ook het scherpstellen  van  het beeld, met name als het vliegtuig 
                                                                                                  in beweging was wilde niet altijd lukken.  Dan moest je na elke foto de 
transporthendel overhalen voor de volgende opname, waardoor je kostbare seconden verloor. Tevens moest je opletten als het ‘einde’ 
van het rolletje naderde. Dan moest er snel worden teruggespoeld, het rolletje eruit en een nieuw rolletje erin. Als het ‘n zwart/wit-
film was, ontwikkelde je het belichte rolletje natuurlijk zelf, voor een optimale scherpte (de korrel moest zo klein mogelijk gehouden 
worden).   Dia’s moest je opsturen en ‘n week of zo (dat werd later steeds langer) wachten, voordat je ze weer ontwikkeld in huis had. 
Tegenwoordig is dat allemaal lekker makkelijk geworden, dankzij de digitale technieken. 
Omdat ik veel oud foto-materiaal heb (maar lang zo veel niet als menige andere spotter -vanwege vrije tijd gebrek-), leek het me wel 
leuk om daar iets mee te doen. Door middel van deze beknopte site, die duidelijk en eenvoudig van opzet is gehouden, is er dus de mo-
gelijkheid om de archieven te openen en zo ‘n gedeelte van mijn verzameling zichtbaar te maken.  M’n bedoeling is, hiermee de belang- 
stellende zo op een prettige manier een kijkje in het verleden te geven. 
Oorspronkelijk wilde ik de site in het Engels opstellen, maar bij nader inzien vond ik het beter, om het in de Nederlandse taal te doen 
(m.u.v. het artikel over het 32nd Squadron), aangezien  het meeste materiaal op  Nederlandse bodem is gefotografeerd, hetgeen met 
name de Nederlandse spotter zal aanspreken (maar ‘normale’ mensen kunnen er natuurlijk ook naar kijken, als ze geïnteresseerd zijn).

INLEIDING

Twee beruchte borden bij vliegbasis Leeuwarden in 1969.

Opname van ‘n Bitse “Lightning” van no. 19 Sqdn., RAF Gütersloh op de rolbaan van vlb. Soesterberg vóór de Open Dag van 17 juni1967.