LOCKHEED
CF-104, F-104G, F-104J “STARFIGHTER”
In de jaren zestig (toen de C.A.F. nog “Royal” was), glommen de CF-104’s nog als een spiegel. De foto linksboven is genomen tij-
dens de Tactical Weapons Meet op Jever in 1968. Let op het embleem van 4th Allied Tactical Air Force op de lucht-inlaat. Rechts-
boven ‘n foto van de 104835 op vlb. Twente (27 augustus 1979) in het grijs/bruine kleurenschema zoals op de grote foto bovenaan.
Foto helemaal bovenaan: C. Vermolen. Foto linksboven: D. Heinen, coll. C. Vermolen. Foto rechtsboven: C. Vermolen.
De Luftwaffe en Marineflieger hebben meer dan 900 “STARFIGHTERS” in dienst gehad, waar er zo’n kleine driehonderd van zijn neergestort. De F-104 was er aanwezig van 1960 tot 1987. Echter, enkele exemplaren gingen naar W.T.D 61, alwaar zij bleven
Lockheed CF-104 “STARFIGHTER” (of: Canadair CF-104, of CL-90), ‘104873’ van de 1st Canadian Air Group/439th Sqdn. CFB Baden-
Söllingen in de landing op vlb. Gilze-Rijen gedurende de Tactical Air Meet op 27 juni 1984. Terwijl een enorme mensen-massa
toekijkt raast de machine met een huilend geloei, behoorlijk laag ‘tussen de menigte door’, af op runway 28 van Gilze-Rijen.
De Koku Jieitai (Japanese Air Self-Defence Force) had de beschikking over 210 F-104J en nog eens 20 F-104DJ “STARFIGHTERS”
van 1966 tot 1986. Boven zien we een (door Mitsubishi in licentie gebouwde) F-104J met dart van 207 Hikotai/83 Kokogun van Naha. De foto werd genomen in 1975 op Komatsu. Foto: ? coll. C. Vermolen.
Een F-104G van JaboG. 31 (“Boelcke”) uit Nörvenich, gefotografeerd op 7 mei 1976, tijdens de 12th Tactical Weapons Meet op
vliegbasis Twenthe. Deze 20+15 stortte neer op 4 maart 1980 bij Genk (België), door desoriëntatie (vertigo) van de vlieger.
In 1960 kwam de F-104 al naar Nörvenich voor de transitie-opleiding van de vliegers. In 1962 werd JaboG. 31 het eerste ope-
rationele “STARFIGHTER”-Geschwader van de Luftwaffe. Foto: C. Vermolen.
doorvliegen tot in 1991.
Ook bij de Canadezen was het z.g.
crash-percentage nogal hoog: bij-
na de helft van de (238) CF-104’s
ging (tussen 1962-1986) verloren.
LINKS:
Ondanks dit alles, was de ‘one-o-four’ toch een succes-verhaal.
Hij deed dienst bij de U.S.A.F.
en Air National Guard vanaf 1958
tot 1975 en zelfs bij NASA, maar
vooral in Europa, was hij overal
te zien (G-versie). België kocht
113 exemplaren, die operationeel
waren van 1963 tot 1987. We zien
op de foto de ‘FX-82’, ‘n F-104G
van 10 Wing op vliegbasis Kleine
Brogel (23 juni 1978), uitrollen
na de landing.
Foto: C. Vermolen.
De Koninklijke Luchtmacht heeft 138
“STARFIGHTERS” in dienst gehad van
1963 tot in 1984. Verder hadden de
Luchtmachten van Noorwegen en Dene-
marken ook enige tientallen F-104‘s in dienst.
En naar het zuiden toe: de Spaanse,
Italiaanse, Griekse en Turkse bond-
genoten waren allemaal met de F-104
uitgerust. Daarnaast Jordanië, Tai-
wan en Pakistan.
Turkije faseerde -als laatste- zijn
F-104G’s uit in 1994. De laatste
Italiaanse F-104’s vlogen zelfs nog
door tot in 2005 maar dat betrof de
F-104S “SUPER STARFIGHTER”-versie.
De F-104 “STARFIGHTER” was in de jaren zestig van de vorige eeuw een revolutionair ontwerp met z’n messcherpe, kleine vleugels
en zijn buisvormige, lange romp. Het was eigenlijk een raket, die horizontaal gelanceerd moest worden.. De topsnelheid loog er
dus ook niet om: 2400 km/u. met een landings-snelheid tussen de 300 en 400 km/u.
De D-668O van 322/323 Sqn. Leeuwarden, wordt hier op vliegbasis Twenthe klaar-
gemaakt voor de volgende vlucht (6 aug. 1975). Foto: H. Koerts, coll. C. Vermolen.